Jak wygląda pogrzeb w obrządku świeckim?

Mimo że w Polsce dominuje katolicyzm, wiele osób coraz częściej decyduje się na pogrzeb w obrządku świeckim. Jest to pogrzeb bez księdza, bez symboli religijnych czy religijnej ceremonii. W związku z tym wymaga innego podejścia do sprawy i innych przygotowań. Co warto wiedzieć na temat pogrzebu w obrządku świeckim? I jak jest jego przebieg? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule.

Podstawowe informacje na temat pogrzebu w obrządku świeckim

Większość osób w Polsce jest przyzwyczajona do stałego schematu pogrzebu: ostatnie pożegnanie, msza, pochód, pochówek. W pogrzebie świeckim sytuacja wygląda zgoła inaczej: nie ma księdza, a to, w jaki sposób pogrzeb zostanie przeprowadzony, zależy wyłącznie od rodziny zmarłego. W tym wypadku panuje pełna dowolność, niemniej jednak zazwyczaj ceremonia ma swój z góry ustalony scenariusz, w którym wzięto pod uwagę pozostawione wskazówki. Nawet jeśli zmarły nie pozostawił za życia wytycznych co do swojego pochówku, zazwyczaj bliscy starają się, aby przebieg pogrzebu był jak najbardziej zbliżony do jego charakteru czy preferencji.

Jak zazwyczaj wygląda pogrzeb świecki? 

Jak już zostało wspomniane, pogrzeb świecki nie ma jednego, określonego porządku, natomiast zwykle dzieje się zgodnie ze scenariuszem. Charakter tej ceremonii może być bardzo indywidualnie dobrany, wszystko zależy od ustaleń rodziny, która samodzielnie podejmuje decyzje co do muzyki czy wystroju. Można uwzględnić elementy religijne lub duchowe, takie jak modlitwy i hymny lub ceremonia może być całkowicie świecka. 

Samym pogrzebem zajmuje się zwykle mistrz ceremonii — zwykle osoba zatrudniona przez zakład pogrzebowy lub bezpośrednio przez rodzinę zmarłego. W Warszawie możliwość zorganizowania pochówku świeckiego oferuje między innymi zakład pogrzebowy Iredar. Mistrz ceremonii, w przeciwieństwie do księdza, skupia się jedynie na wygłoszeniu mowy pogrzebowej i pilnowaniu, by wszystko przebiegało, jak należy. Sama mowa pogrzebowa i jej charakter ustalany jest z rodziną i najbliższymi zmarłego. Może być bardziej swobodna lub oficjalna, zwracać uwagę na osiągnięcia zmarłego za życia lub relacje; nie musi się jednak odnosić do żadnego aspektu religijnego.